In mijn cultuur zijn begrafenissen meestal maar één dag, waarbij de genodigden naar de begraafplaats komen om de laatste eer te betuigen, dit zie ik als een ‘Nederlandse begrafenis’. Maar bij veel andere culturen gaat dit helemaal niet zo. Het Eind portretteert elke week een begrafenis van een andere cultuur. Deze eerste week is de Hindoestaanse cultuur aan de beurt. De Surinaams Hindoestaanse Brandon Wilsterman verdiept zich veel in zijn eigen cultuur en heeft zelf veel Hindoestaanse crematies meegemaakt.
‘Wij Hindoestanen doen alleen crematies, omdat wij geloven in reïncarnatie oftewel wedergeboorte. Voor een Hindoestaanse crematie wordt een overleden persoon eerst naar een lijkenhuis gebracht zoals gebruikelijk. Als dit is gebeurd wordt er gepland wanneer de overledene begraven gaat worden met de hulp van een priester. Ze gaan dan kijken wat de beste dag is om iemand te cremeren. Vanaf het moment dat een lijk in een lijkenhuis is overgebracht wordt er dagelijks familiemomenten georganiseerd tot de dag van de crematie ter ondersteuning van het rouwproces aan de nabestaanden. In het crematorium wordt de kist geopend en versierd met kransen. De dag van de crematie wordt de overleden persoon naar zijn huis gebracht waar familieleden en andere dierbaren afscheid kunnen nemen. Bij het huis houdt een priester nog een lezing waarbij verteld wordt wat volgt na de dood. Zoals beschreven in onze boeken, de Veda’s. Bij het overlijden van een moeder of vader, dan worden bij alle zonen het haar eraf geschoren. Dit is een soort eerbetoon aan de overleden persoon. Omdat het voor de familie heel belangrijk is het lichaam van de overledene te zien branden, gaan meestal vier tot tien directe nabestaanden mee naar de ovenruimte om de verbranding mee te maken. De oudste zoon kan daarbij de kist in de oven duwen om de verbranding in gang te zetten.
Het enige nadeel van onze wijze waarop iemand begraven wordt is dat het rouwproces aardig lang duurt in tegenstelling tot bijvoorbeeld een Nederlandse begrafenis.
De crematie wordt op deze manier gehouden omdat dit meestal de aanbevelingen zijn van een priester. Die begeleidt namelijk het proces wanneer iemand overleden is. In principe bepaald men heel veel zelf alleen extra rituelen zoals een lezing en het zegenen van een persoon kunnen er extra bijkomen.’
India
‘Bij hindoestanen uit India komen er veel meer rituelen bij kijken. In India is ook altijd een crematie het geval omdat men hun as wil laten strooien over de rivier Ganges. Die rivier is namelijk omschreven als heilig in de boeken en men gelooft dat wanneer hun as daar gestrooid wordt, ze worden vergeven van al hun zondes en goed terecht komen na hun dood.
Het is erg fijn dat als je opgroeit met een geloof dat je het vertrouwen van een priester hebt, wanneer een persoon overleden is. In India kiezen ook veel Hindoestaanse mensen kiezen ook voor een crematie omdat Hindoestanen in het algemeen erin geloven dat je met niks bent gekomen en dus ook moet vertrekken zonder iets achter te laten waarbij je men helpt je sneller te vergeten.’
Een Hindoestaanse crematie is niet veel meer afwijkend dan die van de Nederlandse begrafenis, maar een familie bepaalt zelf wat voor extra’s er bij komen kijken.
En wat vinden jullie van de Hindoestaanse manier? Laat je reactie achter, ik ben erg benieuwd!
[…] mijn andere blogposts vertel ik over crematies en begrafenissen. Iedereen weet natuurlijk wat dat zijn, maar de laatste […]